Ο Μαντέλα και ο Στρατηγός (Μέρος Β')/ John Carlin

Είναι αδύνατον να χωρέσει σε ένα μικρό άρθρο η ζωή και το έργο του Νέλσον Μαντέλα, μιας από τις πλέον σπουδαιότερες προσωπικότητες του 20ου αιώνα. Θα προσπαθήσουμε όμως να στοιχειοθετήσουμε μερικά από τα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής του συνθέτοντας μια σύντομη βιογραφία του. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.

Ο Νέλσον Μαντέλα γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1918 στο χωριό Μβέζο της Νότιας Αφρικής. Του δόθηκε το όνομα Ρολιλάχλα, μια λέξη της γλώσσας Xhosa που συναντάται στη Ν. Αφρική και τη Ζιμπάμπουε, που σημαίνει «ταραχοποιός». Αρχικά λοιπόν, το πλήρες όνομα του ήταν Ρολιλάχλα Μαντέλα, όμως στην ηλικία των επτά ετών, η χριστιανή μητέρα του τον έστειλε σε μια θρησκευτική σχολή της περιοχής. Εκεί, όχι μόνο ασπάστηκε τον μεθοδισμό αλλά του δόθηκε από τον δάσκαλό του το όνομα «Νέλσον». Αργότερα βέβαια, θα γινόταν γνωστός και με το όνομα Μαντίμπα, το όνομα της φυλής από την οποία προερχόταν. Θα αρχίσει να σχετίζεται με ανθρώπους από διαφορετικές φυλές από τον ίδιο το 1933, όταν θα ξεκινήσει να φοιτά στο γυμνάσιο των μεθοδιστών στο Θέμπιουλαντ.

Το 1939 θα ξεκινήσει τις προπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Φορτ Χερ, ένα από τα καλύτερα της χώρας. Το 1940, για να αποφύγει ένα προξενιό, θα καταλήξει στο Γιοχάνεσμπουργκ και θα ξεκινήσει σπουδές Νομικής. Ως φοιτητής αγωνίστηκε για την ισότητα των αυτοχθόνων πολιτών της Ν. Αφρικής, ενώ παρακολουθούσε και συνελεύσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος. Αργότερα θα δηλώσει πως δεν έγινε ενεργό μέλος γιατί πίστευε ότι ο αγώνας της Νότιας Αφρικής είχε φυλετικό και όχι ταξικό χαρακτήρα αλλά και γιατί ο αθεϊσμός του κομμουνισμού ερχόταν σε αντίθεση με τη χριστιανική του πίστη.

Μετά την επιτυχία στις προπτυχιακές εξετάσεις θα ξεκινήσει τη δικηγορική του καριέρα το 1943. Τον επόμενο χρόνο θα γίνει μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου ANC (African National Congress). Το 1952 θα ανοίξει, μαζί με τον Όλιβερ Τάμπο, το πρώτο δικηγορικό γραφείο στη Νότιο Αφρική αποκλειστικά με μαύρους νομικούς. Εξασκώντας πλέον το επάγγελμα του, ο Μαντέλα κήρυξε πόλεμο κατά του Απαρτχάιντ («διαχωρισμός» στα Ολλανδικά) που καθόριζε τη θέση των ανθρώπων μέσα στη χώρα βάσει φυλετικών κριτηρίων.

Έτσι, το 1956 κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία. Μετά από μακροχρόνιες δικαστικές περιπέτειες, οι κατηγορίες ενάντια στον ίδιο και τους συνεργάτες του κατέπεσαν αλλά οι περιπέτειες του με την κυβέρνηση δεν είχαν τελειώσει. Ο κλοιός γύρω από όλους όσους απαιτούσαν ισότητα και ελευθερία στένευε. Έτσι, το 1960, το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο κηρύχτηκε παράνομο και τελικά το 1964, ο Μαντέλα συνελήφθη για ακόμα μια φορά, κατηγορήθηκε για απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης και καταδικάστηκε σε ισόβια.

Πλήρωσε το τίμημα για τον αγώνα του κατά την εξάλειψη των φυλετικών ανισοτήτων στη χώρα του μένοντας φυλακισμένος για 27 ολόκληρα χρόνια. Με τον Μαντέλα φυλακισμένο και την ηγεσία του ANC εξόριστη, δεν άργησαν να ξεσπάσουν εξεγέρσεις που κατέληγαν σε αιματοκύλισμα. Σύντομα, μια εκστρατεία κατά του Απαρτχάιντ, με βασικό πρόσωπό της τον φυλακισμένο Μαντέλα, ξεκίνησε να εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ο Μαντέλα έγινε το σύμβολο του για ελευθερία και ισότητα στη Νότια Αφρική.